N verwende vierjarige rent gillend langs me heen. Had ik net een rustige hoek van de wachtruimte bij gate 4 opgezocht, en me gehorizontaliseerd, vindt zn moeder het wel gemakkelijk als ie bij mij gaat lopen gillen, in plaats van haar aan haar maternale plichten te herinneren.
Ik geef hem een strenge blik en leg mn vinger op mn lippen. Ik kan de omroepster niet eens horen en die heeft belangrijke informatie voor me: we hebben al twee uur vertreging en volgens mij ga ik zo mn aansluting missen in Singapore. Ik loop naar de balie en vraag aan het vriendelijke singapore air meisje of ze mij alvast kan overboeken. Ze komt me even later mn nieuwe boardingpass brengen. Ik raak het highcarb diet aan de gate wel erg beu en gelukkig kunnen we een uur later alsnog vertrekken: ik kijk uit het raampje terwijl we taxien en vaart maken, en nu pas realiseer ik me goed waar ik ben: De gordel van Smaragd. Op t moment dat ik vertrek.
15 uur later land ik in Sydney..
(wordt vervolgd)
M'jos in Sulawesi and Australia - April 2011 